DPD bez zahamowań...

Zapowiadał się kolejny nie rowerowy dzień. Wstałam rano, nie słyszałam stukającego deszczu w dachówki i stwierdziłam, że ryzykuję. Wychodzę z domu i niestety pada. Trudno, nie mam już czasu, żeby się przebrać i pójść na autobus. Jadę! W końcu mogę pokręcić! Tego mi było trzeba. Niestety odczuwam brak tylnego hamulca z jakiś względów. Stanowczo zwalniam, nie gonię się, bo bez hamulca na mieście nie mam żadnych szans. Udaje mi się szczęśliwie dojechać do pracy. Wchodząc do budynku wita mnie portier i stwierdza, że jestem nie do zdarcia ;) Po południu wracam również na spokojnie. Nie udało mi się zwalczyć awarii. Jadę ostrożnie jak tylko mogę, staram się przewidzieć każdy ruch kierowców. Przejeżdżam szczęśliwie Chorzów Batory i czuję ulgę. Jeszcze tylko rondo w Kochłowicach i będę już prawie bezpieczna w domu. Kilometr przed dotarciem do celu, tzn domu, zaczyna padać, czyli znów mi się upiekło.